Kunnen strafbare feiten in Nederland verjaren? Lees hieronder het antwoord.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Vandaag had ik een zitting bij de politierechter die ging over een verdenking van feiten uit 2013. Een geruime 7 jaren geleden. De zaak had in 2013 al eens op zitting gestaan en daarna bleef het stil. Cliënt had nooit meer wat van justitie gehoord. Ineens hoorde hij kortgeleden dat hij vandaag – in 2020 – een zitting had.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Als advocaat van cliënt heb ik namens cliënt bepleit dat het openbaar ministerie niet-ontvankelijk moest worden verklaard. Het Openbaar Ministerie was het met de verdediging eens en vroeg zelf ook niet-ontvankelijkheid. Op welke grond besloot de politierechter hiertoe uiteindelijk? Vanwege verjaring van de feiten!
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
In Nederland geldt voor verschillende misdrijven verschillende verjaringstermijnen. Er zijn bij misdrijven verjaringstermijnen van 6, 12 en 20 jaar. Ook zijn er feiten die niet verjaren. Bij deze laatste categorie valt te denken aan moord, doodslag, verkrachting of mensenhandel. Ook zedenmisdrijven tegen kinderen waarop een gevangenisstraf van 8 jaren of meer is gesteld verjaren niet. Overtredingen kennen een verjaringstermijn van 3 jaar.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
In dit geval was sprake van een verdenking van feiten die onder een verjaringstermijn van 6 jaar vallen. Er was al een zitting geweest in 2013, waardoor de verjaring was gestuit (lees: de termijn was opnieuw gestart), maar ook deze termijn was inmiddels verlopen. Oftewel: het Openbaar Ministerie werd niet-ontvankelijk verklaard. Een mooie uitkomst voor cliënt die na 7 jaar van de zaak af is en nu een schadevergoeding kan vragen voor de gemaakte advocaatkosten en de dagen die hij heeft vastgezeten.